ကြ်န္ေတာ္ႏႇင့္ ေရႊငါးကေလးမ်ား၊ ၾကယ္ကေလးမ်ား အံ့ၾသဘြယ္

အံ့ၾသဘြယ္ ေရႊငါး၊ ၾကယ္ကေလးမ်ား နဲ႔အတူ ဘုရားေက်းဇူးေတာ္ Amazing Grace
How Big Are We?

ကြ်န္ေတာ့္ထမင္းစားစားပဲြ၏ ေရွ႔မလႇမ္းမကမ္းတြင္ စားပဲြတစ္လံုးရိႇရာ ထိုစားပဲြေပၚ၌ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရံုးမႇ မန္ေနဂ်ာ တစ္ေယာက္၏ အလွေမြး ငါးကန္တစ္ခု ရွိသည္။ ကန္ထဲ၌ ေရႊငါးေလး ႏွစ္ေကာင္ကို ေမြးျမဴထားသည္။ တစ္ေကာင္မႇာ ခပ္ ႀကီးႀကီး၊ တစ္ေကာင္မႇာ ခပ္ေသးေသးျဖစ္၏။ကြ်န္ေတာ္အလုပ္မွ ျပန္လာခ်ိန္မႇာ ညေန ခုနစ္နာရီခန္႔ျဖစ္သည္။ အလုပ္မွ ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ခ်က္ျပဳတ္၊ ေရမိုးခ်ိဳးကာ စားပဲြ၌ အက်အနထိုင္လွ်က္ ညေနစာကို ေသေသခ်ာခ်ာ စားေလ့ရိွ၏။ (ေသေသခ်ာခ်ာ စားသည္ဟု ဆိုရျခင္းမႇာ ေတာင္ေတာင္အီအီမေတြးဘဲ ထမင္း၌သာ အာရံု၀င္စားလွ်က္ ေအးေအးေဆးေဆးစားျခင္းကို ဆိုလိုပါသည္။)ထမင္းစားၿပီးလွ်င္ အိုးခြက္ပန္းကန္အားလံုးကို ေဆးေၾကာ၏။ အားလံုးၿပီးၿပီဆိုမႇ စားပဲြတြင္ အက်ထိုင္ကာ သစ္သီး တစ္မိ်ဳးမိ်ဳးကို စားၿပီး ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ကို ဇိမ္ဆဲြကာ အရသာခံလည္း ေသာက္လိုက္ပါေသးသည္။ ထိုသို႔ အသီးစားေနစဥ္ ႏႇင့္ ေကာ္ဖီေသာက္ေနစဥ္တြင္မူ ထမင္းစားစဥ္ကကဲ့သို႔ ဘာမႇမေတြးပဲ မေနႏိုင္ေတာ့ပါ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ကြ်န္ေတာ့္မ်က္စိ ေရွ႔တြင္ ငါးႏႇစ္ေကာင္ လူးလာေခါက္ျပန္ ကူးခပ္ေနသည္ကို ေတြ႔ေနရ၍ ျဖစ္သည္။ငါးႏႇစ္ေကာင္ အေရွ႔ႏွင့္အေနာက္၊ အထက္ႏွင့္ေအာက္ မရပ္မနားကူးခပ္ေနသည္ကို ၾကည့္ရင္း ကြ်န္ေတာ့္တြင္ ေတြး စရာမ်ား ရလာပါသည္။ ကြ်န္ေတာ္ ေန႔တိုင္းအလုပ္ကျပန္ေရာက္ ထမင္းစားၿပီး မည္သည့္အခါမဆို ၾကည့္လိုက္တိုင္း ထို ငါး ႏွစ္ေကာင္မႇာ ထိုအတိုင္း မရပ္မနား ဆက္တိုက္ လူးလာတံု႔ျပန္ ကူးခပ္ေနသည္ကိုသာ ေတြ႔ေနရသည္။ မေန႔ကလဲ ဒီအတိုင္း၊ ဒီေန႔လဲ ဒီအတိုင္း။ နက္ျဖန္လဲ ဒီအတိုင္း ဆက္လက္ကူးခပ္ေနဦးမည္သာ ျဖစ္သည္။
http://burmesebible.com/story/goldfish.htm